હતો પ્રશ્ન એવું નિવારણ ન પામ્યા !
ન માફી મળી કે સજા પણ ન પામ્યા !
નથી રૂપ ઝાંખું થયું કે નજર, પણ
અલગ છે હજુ કોઇ દર્પણ ન પામ્યા !
રહી સાવ નિર્જન હવેલી, હ્રદયની
કદી કોઇની આવ-જા પણ ન પામ્યા !
રહ્યો એ જ અફસોસ કે જિંદગીભર,
અમસ્તા અમસ્તા ય, શ્રાવણ ન પામ્યા !
દયા ખાય છે દુશ્મનો પણ અમારી
અમે, દોસ્ત જેવું ય સગપણ ન પામ્યા !
ઘણીવાર એવી દશા ભોગવી છે.
કે છેલ્લે સુધી કોઇ કારણ ન પામ્યા !
કરી છે બધાએ ઉપેક્ષા જ કાયમ,
મરણ બાદ તેથી જ, ખાપણ ન પામ્યા !
ડૉ. મહેશ રાવલ
ગુરુવાર, 4 માર્ચ, 2010
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ્સ (Atom)
