આપ કરી લે ઓળખાણ
એ સાચા શબ્દનાં પરમાણ
સાકર કહે નહીં, હું છું મીઠી
વીજ ન પૂછે, મુજને દીઠી?
મોત બતાવે ન યમની ચિઠ્ઠી
પેખ્યામાં જ પિછાણ
એ સાચા શબ્દનાં પરમાણ
કોયલ ટહુકે આંબા ડાળે
અંગ ન તોડે, કંઠ ન વાળે
ગંગા વહતી સમથળ ઢાળે
ખેંચ નહીં, નહીં તાણ
એ સાચા શબ્દનાં પરમાણ
ફૂલ ખીલે નિત નવ જેમ ક્યારે
શ્વાસ લિયે ને સૌરભ સારે
અંતરથી એમ ઉઠે ત્યારે
વહે સ્વયંભૂ વાણ
એ સાચા શબ્દનાં પરમાણ
મનુભાઇ ત્રિવેદી
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો